หนังสยองขวัญจากอินโดนีเซีย ที่พาผู้ชมเข้าสู่งาน “อาบน้ำศพ” แบบดั้งเดิม และเปิดโปงความลึกลับที่ซ่อนอยู่ในพิธีกรรมผู้จากไป
ข้อมูลเบื้องต้น
- ผู้กำกับ: Hadrah Daeng Ratu
- นำแสดงโดย: Aghniny Haque (รับบท Lela), Djenar Maesa Ayu (รับบท Bu Siti), Ibrahim Risyad (รับบท Arif)
- ปีที่ฉาย: 2024
- ความยาว: ประมาณ 107 นาที (1 ชั่วโมง 47 นาที)
- คะแนน IMDb (ชั่วคราว): 6.1 / 10
เรื่องย่อ (ไม่สปอยล์หนัก)
ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอินโดนีเซีย Lela สาวคนหนึ่งถูกพ่อแม่สืบทอดหน้าที่ “คนอาบน้ำศพ” หรือ “Pemandi Jenazah” ซึ่งเป็นงานที่สำคัญทางศาสนาและวัฒนธรรม เมื่อแม่ของเธอ (Bu Siti) ถึงแก่กรรมอย่างกะทันหัน Lela จึงต้องทำหน้าที่แทน พร้อมกับพบว่าร่างศพแม่มีสิ่งผิดปกติบางอย่างที่ไม่ใช่แค่… ร่องรอยตามปกติ
ระหว่างที่เธอล้างศพ ทำพิธี และพบปะผู้คนที่ตกอยู่ในวังวนของความตาย เธอเริ่มได้ยินเสียง กระซิบ และเห็นเงาที่ไม่ควรมี ความลับของครอบครัวและหมู่บ้านเริ่มถูกเปิดเผย และคำถามว่า “ทำไมแม่ถึงเสียชีวิตอย่างนั้น?” ก็เริ่มเปลี่ยนเป็น “ใคร? หรืออะไร? อยู่เบื้องหลังการจากไปเหล่านั้น?”
สปอยล์เต็ม
หลังแม่เสียชีวิต Lela พบ “ลวดหนาม” เล็ก ๆ แทรกอยู่ในปากของศพแม่ ซึ่งเป็นร่องรอยเดียวกับศพหญิงอีกหลายรายในหมู่บ้าน เมื่อเธอสอบถามผู้ใหญ่ในพิธี พวกเขาพูดเพียงว่า “อย่าเก็บอะไรของคนตายไว้” แต่ Lela ไม่ยอมหยุด
เธอตามร่องรอยไปถึง Ana และ Ida ที่เสียชีวิตใต้เงื่อนไขเดียวกัน สายลวดหนาม ปากศพเปิด กรีดร้องกลางดึก และมีภาพคู่สามี–ภรรยาที่ถูกกล่าวหาว่า “ขายเสียงขายรัก” ให้กับหญิงที่ชื่อ Nur ที่เคยถูกขับไล่เมื่อหลายปีก่อน
ในฉากไคลแมกซ์ Lela พบว่า Rika ลูกสาวของ Nur อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด ถูกหมู่บ้านตราหน้าว่า “สาป” และลวดหนามคือพิธีกรรมแก้แค้น ที่ถูกกระทำโดยผู้หญิงในหมู่บ้านเอง โดยมีเงามืดของพิธีกรรมสลับกับการขับไล่วิญญาณผู้ถูกกล่าวหา
หนังจบลงด้วยภาพ Lela ก้มล้างศพอีกครั้ง พบลวดหนามในแก้มศพของเด็กหญิง และเสียงกระซิบ “มันยังไม่จบ” ดังขึ้นในความมืด หมู่บ้านยังไม่คลายคำสาป และบทบาทคนอาบน้ำศพยังถูกทอดทอดต่อไป …
บทวิจารณ์ : อะไรเวิร์ก อะไรอาจแผ่ว
จุดแข็ง:
– บรรยากาศหลอนแบบพื้นบ้านที่ใช้พิธีกรรมจริงมาเสริมความน่าสะพรึง — งานภาพและเมคอัพศพทำออกมาได้ดีมาก
– เนื้อหาผสมระหว่างความเชื่อ แบบดั้งเดิม และสยองขวัญระทึกใจ ทำให้หนังมีมิติทางวัฒนธรรมที่หาดูได้ยากในแนวเดียวกัน
จุดอ่อน:
– โครงเรื่องบางช่วงคาดเดาได้ ผู้ชมบางคนวิจารณ์ว่าหนังพึ่ง “จัมป์สแกร์” มากกว่าการสร้างความตึงเครียดอย่างค่อยเป็นค่อยไป
– ตัวละครบางตัวมีเวลาไม่มากพอที่จะพัฒนาจนผูกพันจริง ๆ ซึ่งอาจทำให้แรงกระแทกทางอารมณ์ลดลงสำหรับบางคน
สรุป
โดยรวมแล้ว The Corpse Washer คือหนังสยองขวัญที่น่าสนใจสำหรับผู้ชมที่อยากสัมผัส “ความกลัวจากพิธีกรรมและความเชื่อโบราณ” มากกว่าผีเพียงแค่ปรากฏตัว มันอาจไม่ใช่หนังสยองขวัญเปลี่ยนโลก แต่ก็ถือว่าเป็น “ผลงานที่มีแสง” ในวงการหนังผีอินโดนีเซีย หากคุณพร้อมกับบรรยากาศอึดอัดและเรื่องราวที่ค่อย ๆ เผยความจริง แล้วนี่คือเรื่องที่ควรดู
